Główne działania i sukcesy (w skrócie):
1. Przeprowadzenie bilansu otwarcia w ministerstwie.
2. ASF. Podjęcie zdecydowanych działań, mających na celu powstrzymanie epidemii ASF w Polsce
i polegających na zmniejszeniu populacji dzika w województwie podlaskim do poziomu zaleconego przez ESFA – unijnego urząd bezpieczeństwa żywności.
3. COP 21. Sukces negocjacyjny polskiej delegacji, z ministrem środowiska, prof. Janem Szyszko, na czele, podczas globalnego szczytu klimatycznego COP 21, który odbył się w grudniu 2015 r.
w Paryżu. Naszej delegacji udało się przeforsować swe najważniejsze postulaty, a na dodatek stały się one jednymi z głównych punktów porozumienia klimatycznego wieńczącego szczyt. Porozumienia podpisanego przez niemal 200 państw i zgodnie uznawanego za duży sukces.
4. Rezerwa stabilności rynkowej (MSR). Zaskarżenie do Trybunału Sprawiedliwości UE unijnej decyzji (przyjętej za zgodą rządu Ewy Kopacz) z października 2014 r., przyspieszającej o dwa lata wprowadzenie tzw. rezerwy stabilności rynkowej w unijnym systemie handlu emisjami EU ETS, który jest głównym narzędziem polityki klimatycznej UE (mającym na celu redukcję emisji dwutlenku węgla do atmosfery). Decyzja ta, której cel to doprowadzenie do dużego i szybkiego wzrostu cen uprawnień do emisji CO2, była bardzo niekorzystna dla Polski.
5. Konsekwencją aktywności Ministra Środowiska na COP 21 jest organizacja dwóch międzynarodowych konferencji (z udziałem ministrów z krajów UE i innych państw) poświęconych następującym zagadnieniom:
- Circular Economy – Circular Economy, a chance for sustainable development of rural areas. Konferencja odbędzie się 9-10.05 br., w Tucznie,
- Warsztaty Naukowe – Rola lasów borealnych w bilansie CO2 – metody pomiaru
i podstawy prawne. Konferencja odbędzie się w Tucznie w dniach 26-29.04 br.
7. Prowadzenie aktywnej współpracy międzynarodowej. Spotkania ministra środowiska Jana Szyszko z dwoma komisarzami unijnymi (z ich inicjatywy): Miguelem Ariasem Canete (komisarz ds. klimatu i energii) i Karmenu Vella (komisarz ds. środowiska). Spotkania ministra Jana Szyszko z jego odpowiednikami z Niemiec, Holandii, Czech, a także z minister klimatu i energii Wielkiej Brytanii. Część tych spotkań była z inicjatywy polskiej, a część – z inicjatywy wymienionych krajów.
8. Doprowadzenie do zakończenia procesu sądowego NFOŚiGW z Fundacją Lux Veritatis. Państwu groziło w związku z tym procesem wypłacenie 40 mln zł odszkodowania. Jednak dzięki sprawności negocjacyjnej NFOŚiGW udało się zmniejszyć tę kwotę aż o 13,5 mln zł. W wyniku wypowiedzenia umowy z Lux Veritatis (zakończonego procesem sądowym) przez NFOŚiGW, w okresie rządów PO-PSL, doprowadzono do ogromnych strat ekologicznych (tysiące ton wyemitowanych pyłów
i innych zanieczyszczeń na skutek opóźnienia realizacji inwestycji Fundacji Lux Veritatis).
9. Zlecenie inwentaryzacji strat przyrodniczych i gospodarczych w Puszczy Białowieskiej (strat powstałych na skutek zaniechań i błędnych decyzji dotyczących puszczy z okresu rządów PO-PSL). Inwentaryzacja trwa.
10. Zorganizowanie międzynarodowej konferencji na temat Puszczy Białowieskiej. Konferencja odbędzie się 12-13 marca br.
11. Zmiana ustawy o lasach – w celu obrony polskiej ziemi leśnej.
12. Nowelizacja prawa łowieckiego – wykonanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego.
13. Wydanie dyspozycji GDOŚ, RDOŚ i parkom narodowym odnośnie sprawdzenia stanu środowiska przyrodniczego w Polsce.
14. Prowadzenie intensywnych prac, związanych z wydaniem zaległych rozporządzeń, nie wydanych na czas przez poprzedni rząd.
15. Przygotowanie ustawy o powołaniu Polskiej Służby Geologicznej. Powołanie takiej służby ma na celu usprawnienie wydawania decyzji, związanych z poszukiwaniem i wydobyciem surowców, m.in. gazu łupkowego.
16. Zgłoszenie kilkudziesięciu poprawek do prawa geologicznego, mających na celu obniżenie ryzyka dla inwestorów (związanego z poszukiwaniem i wydobywaniem surowców, m.in. gazu łupkowego) z jednoczesnym zabezpieczeniem interesu Skarbu Państwa.
17. Opracowanie zrębów polityki surowcowej państwa (takiego dokumentu po 1989 r. w Polsce nie było).
18. Przegląd i porządkowanie spraw związanych z błędnym wydawaniem koncesji (w okresie rządów PO-PSL), zażegnywanie sporów wynikłych z tych błędów.
19. Przygotowanie projektu ustawy o odpadach, którego uchwalenie pozwoli na wdrożenie systemu walki z szarą strefą w gospodarce odpadami.
20. Opracowanie projektu reformy Głównej Inspekcji Ochrony Środowiska, która ma na celu wzmocnienie i zwiększenie skuteczności tej instytucji.
21. In-house. Zgłoszenie poprawek do nowelizowanej obecnie ustawy o zamówieniach publicznych, dzięki którym samorządy będą mogły bez przetargu zlecać wywóz odpadów, ich recykling (przetwarzanie) i składowanie własnym firmom (to rozwiązanie, stosowane w wielu krajach unijnych, m.in. w Niemczech, określa się mianem in-house). Samorządy walczą o wprowadzenie takiego – uzasadnionego z wielu względów – rozwiązania już od kilku lat.
22. Uproszczenie prawa wodnego, m.in. w zakresie budowy kąpielisk i pomostów. Przygotowanie projektu nowelizacji ustawy Prawo wodne (został on już uchwalony przez Sejm), mającego na celu dostosowanie polskich przepisów do unijnej dyrektywy 2013/39/WE. Polska miała na to czas do 14 września 2015 r., ale poprzedni rząd (PO-PSL) nie dotrzymał tego terminu, za co groziły Polsce kary finansowe i utrata dotacji unijnych. Nie był to jedyny tego typu przypadek.
23. Przygotowanie projektu ustawy prawo wodne – reforma gospodarki wodnej w celu zwiększenia bezpieczeństwa związanego z wodą i spełnienia warunków dostosowania prawa do prawa unijnego. M.in. w zakresie dyrektywy azotanowej i zasady zwrotu kosztów usług wodnych. To tzw. warunki ex ante, bez których spełnienia Polsce groziłby zwrot już wydanych dotacji unijnych na ten cel i niemożność uruchomienia środków unijnych w tym zakresie na lata 2014-2020.
24. Przeprowadzenie audytu budowy dużych inwestycji związanych z gospodarką wodną: Świnna Poręba, Malczyce, Zbiornik Racibórz, a także podjęcie związanych z nimi działań naprawczych.
25. Przygotowanie projektu nowelizacji ustawy Prawo ochrony środowiska (uchwalonej w grudniu przez Sejm) w celu odroczenia gminom konieczności płacenia podwyższonych opłat za korzystanie ze środowiska. Chodzi o te gminy, które nie zdążyły dostosować się na czas do unijnych wymogów związanych z kanalizacją i oczyszczaniem ścieków i grożą im za to bardzo wysokie kary finansowe.
