W październiku 1953 roku uruchomiono pierwszy odcinek sieci cieplnej w Warszawie, która szła ulicami: Drewnianą, Bartoszewicza, Nowy Świat, Świętokrzyską i Emilii Plater z odgałęzieniem do Pałacu Kultury i Nauki. W 1954 dołączył do tego kolejny 3,5-kilometrowy odcinek sieci. 10 kwietnia 1954 roku rozpoczęto pełną eksploatację sieci ciepłowniczej. Z elektrociepłowni Powiśle popłynęło ciepło do budynków w śródmieściu Warszawy. Długość pierwszego odcinka sieci ciepłowniczej to 3,5 km.
