Log In

Rozprawa w Trybunale Sprawiedliwości UE ws. KWB Turów

We wtorek 9 listopada 2021 r. przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej odbyła się rozprawa dot. skargi Czech ws. działalności Kopalni Węgla Brunatnego Turów.

Rozprawa ta była formalnym etapem postępowania, podczas którego miało miejsce wysłuchanie stron.

Następnym etapem jest wydanie opinii przez rzecznika generalnego oraz wydanie wyroku w sprawie (powinno to nastąpić w pierwszym kwartale 2022 r.).

Niezależnie od postępowania przed TSUE, Polska stara się doprowadzić do polubownego rozwiązania sporu z Czechami. Dowodem na to są trwające od czerwca rozmowy ze stroną czeską. Ostatnie spotkanie w tej sprawie odbyło się 5 listopada br. w Pradze. Obecnie strona czeska przygotowuje pisemną wersję swojej propozycji tekstu, który będzie podlegał uzgodnieniom.

Elektrownia Turów jest gwarantem bezpieczeństwa energetycznego dla milionów osób, odpowiada za 7% krajowej produkcji energii. Od jej stabilnego działania zależy możliwość funkcjonowania wielu polskich domów, szkół, szpitali i przedsiębiorstw. Elektrownia ta dostarcza też ciepło dla Miasta i Gminy Bogatynia, gdzie brak jest alternatywnych źródeł ogrzewania.

Historia

Według zapisów kronikarskich w latach czterdziestych XVII wieku na terenach Niecki Żytawskiej zaobserwowano pożary płytko zalegających złóż węgla brunatnego. W 1740 roku rozpoczęto wydobywanie węgla, a w XIX wieku w okolicach Zittau i Reichenau (Bogatyni) istniało już blisko 100 prywatnych kopalń podziemnych i wyrobisk odkrywkowych. Od 1890 roku nastąpiła stopniowa likwidacja drobnych zakładów górniczych na rzecz większych gwarectw. W 1904 roku regularną eksploatację metodą odkrywkową na skalę przemysłową rozpoczęła Spółka Akcyjna „Herkules”. W 1908 roku powstała brykietownia, a trzy lata później opalana węglem brunatnym Elektrownia Hirschfelde. Gwarectwo „Herkules” zostało w 1916 roku przejęte przez skarb państwa. W latach 30. w kopalni wprowadzono nowoczesne wielonaczyniowe maszyny odkrywkowe, w tym uruchomioną w 1936 roku pierwszą koparkę kołową.

Zdjęcie opulikowane w artykule „Worek obfitości” w: „Polska” nr 1(89), 1962, autor fotografii: Eustachy Kossakowski

Po wojnie, w latach 1945-47, zakłady Hirschfelde pracowały pod nadzorem administracji radzieckiej. 18 czerwca 1947 roku, kopalnia zwana pierwotnie „Graniczna” – przeszła na własność Państwa Polskiego. Ustanowiona na Nysie Łużyckiej granica rozdzieliła jednolity wcześniej organizm zakładów Hirschfelde: po polskiej stronie została kopalnia, po drugiej – elektrownia, warsztaty naprawcze i magazyny. Pierwsze rozmowy o możliwości przekazania Państwu Polskiemu odkrywki węgla brunatnego w Hirschfelde prowadzono we wrześniu 1946 roku. Zdecydowano wówczas, że do czasu ustabilizowania się warunków na terenie powiatu zgorzeleckiego oraz zorganizowania w Rychwałdzie (tak nazywała się Bogatynia w latach 1945-1947) polskiej administracji państwowej złoże będą eksploatowali dotychczasowi fachowcy. 1 października 1946 roku pierwsza grupa polskiej ludności cywilnej przybyła do kopalni, pierwotnie zwanej „Graniczna”. Ta kopalnia pod nazwą „Turów” przeszła na własność Państwa Polskiego orzeczeniem Nr 3 Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 18 czerwca 1947 roku. Od tamtej pory zaczynają się polskie dzieje kopalni. W rejon Bogatyni zaczęli przybywać strażnicy z kopalń górnośląskich oraz ludzie powracający z robót przymusowych z Niemiec, liczniejszą grupę stanowili osadnicy II Armii WP oraz reemigranci powracający z Francji, Belgii i Niemiec. Do roku 1947 przeszło połowę załogi kopalni stanowili Niemcy mieszkający po drugiej stronie Nysy Łużyckiej. Później, po wymianie załogi, pozostali jeszcze tylko łącznicy-specjaliści, zwłaszcza w zakresie jakości i pomiarów węgla, bo inny urobek kierowany był do elektrowni, a inny do brykietowni. W roku 1956 zakończył się pionierski okres opanowywania górnictwa odkrywkowego węgla brunatnego przez polskich górników. W Turowie rozpoczął się okres rozbudowy kopalni. Od roku 1958 nazwa „Turoszów” zaczęła obiegać całą Polskę, bowiem powzięto rządowe decyzje dotyczące budowy Kombinatu „Turów”. W styczniu 1958 roku przybyła do Bogatyni pierwsza grupa budowniczych turoszowskiego giganta. Równocześnie przygotowano zaplecze techniczne przy głównym placu budowy elektrowni. 21 sierpnia 1959 roku Rada Ministrów podjęła wykonawczą uchwałę w sprawie „budowy Kombinatu Górniczo-Energetycznego na węglu brunatnym w Turoszowie”. Budowie został nadany priorytet o symbolu „T”, bowiem posiadała ona znaczenie szczególne, była w tamtych latach największą inwestycją energetyczną tego typu w Europie.

Zdjęcie (nieopublikowane) do artykułu „Worek obfitości” w: „Polska” nr 1(89), 1962, autor fotografii: Eustachy Kossakowski

W roku 1965 zakończona została budowa Kombinatu „Turów”. Przedsiębiorstwo rozwijało się i wydobywało węgiel przede wszystkim na potrzeby zbudowanej Elektrowni Turów o mocy 2000 MW. Na początku lat 90. rozpoczęto program modernizacyjny przedsiębiorstwa, który uwzględniał m.in. budowę nowych maszyn podstawowych. W krótkim czasie Kopalnia Turów stała się nowoczesnym zakładem, wciąż się rozwijającym i dbającym o ekologię. W roku 2001 skreślono Kopalnię Turów z „listy 80” najbardziej uciążliwych zakładów dla środowiska.

autor fotografii: Eustachy Kossakowski, data: 1966, Turoszów, Kopalnia Węgla Brunatnego Turów oraz Elektrownia Turów

Od 7 kwietnia 2000 roku w wyniku komercjalizacji Przedsiębiorstwa Państwowego Kopalnia Turów stała się jednoosobową spółką Skarbu Państwa. W marcu 2004 roku w Łodzi dokonano podpisania aktu założycielskiego Spółki BOT Górnictwo i Energetyka S.A., w skład której weszła także Kopalnia Turów. 29 września 2004 roku Spółka BOT GiE S.A. z siedzibą w Łodzi stała się właścicielem 69% kapitału zakładowego Kopalni Węgla Brunatnego Turów S.A. W marcu 2006 r. Rząd Rzeczypospolitej Polskiej przyjął Program dla elektroenergetyki. Jednym z celów programu jest konsolidacja firm sektora elektroenergetycznego, w tym wykreowanie podmiotu o znacznej sile, zdolnego do realizacji kluczowych inwestycji na obszarze kraju oraz do aktywnego włączenia się w działalność na europejskim rynku energii. Podmiotem tym jest Polska Grupa Energetyczna, która poprzez połączenie PSE S.A. – lidera sektora elektroenergetycznego z BOT – liderem w obszarze wytwarzania (w skład którego wchodziła Kopalnia Turów) oraz ze spółkami dystrybucyjnymi dała łącznie firmę o unikalnym w skali kraju know-how. PGE Polska Grupa Energetyczna Spółka Akcyjna została utworzona 9 maja 2007 roku. W tym dniu Skarb Państwa dokonał wniesienia 85 proc. akcji spółek PGE Energia S.A. i BOT Górnictwo i Energetyka S.A. – jako wkładu niepieniężnego – do Polskich Sieci Elektroenergetycznych S.A. W zamian Skarb Państwa objął akcje nowej emisji w podwyższonym kapitale zakładowym PSE S.A. Potencjał kapitałowy PGE umożliwi realizację niezbędnych inwestycji rozwojowych. Jest to szczególnie istotne z punktu widzenia zapewnienia długofalowego bezpieczeństwa energetycznego Polski, a tym samym podstaw rozwoju gospodarczego.

W dniu 1 września 2010 roku nastąpiło połączenie 13 spółek Grupy Kapitałowej PGE. Skonsolidowana spółka nosi nazwę PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna Spółka Akcyjna i jest jednym z sześciu obszarów biznesowych wchodzących w skład Grupy Kapitałowej PGE Polskiej Grupy Energetycznej S.A. W związku z tym PGE Kopalnia Węgla Brunatnego Turów Spółka Akcyjna straciła osobowość prawną i stała się jednym z oddziałów skonsolidowanej spółki PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A. Obecnie PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna Spółka Akcyjna – Oddział Kopalnia Węgla Brunatnego Turów to doskonale zorganizowany i zarządzany, nowoczesny zakład, dysponujący wykwalifikowaną kadrą techniczną oraz doświadczoną załogą. Kopalnia wyposażona jest w nowoczesny, specjalistyczny sprzęt oraz urządzenia niezbędne do prowadzenia procesu wydobywczego. Jest firmą o dobrej, stabilnej kondycji finansowej, postrzegana jako wiarygodny partner gospodarczy.

Tagged under

Nie znaleziono powiązanych artykułów.

Warsaw

Banner 468 x 60 px