Gminy, które zamierzają wziąć udział w dystrybucji węgla dla mieszkańców, informację o takim zamiarze muszą opublikować w swoich Biuletynach Informacji Publicznej najpóźniej w poniedziałek.
Ustawa o zakupie preferencyjnym paliwa stałego przez gospodarstwa domowe wraz z częścią poprawek, które zgłosił do niej Senat została przyjęta przez Sejm 27 października. W środę podpisał ja prezydent i została ona opublikowana w Dzienniku Ustaw. Ustawa wraz z towarzyszącymi rozporządzeniami weszła w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia – czyli w czwartek 3 listopada.
Zgodnie z zapisami ustawy, gmina zainteresowana sprzedażą węgla dla mieszkańców powinna zamieścić na swoim BIP informację o zamiarze zakupu węgla dla gospodarstw domowych w ciągu trzech dni roboczych od jej wejścia w życie, czyli najpóźniej w poniedziałek 7 listopada.
Następnie, po rozeznaniu ile gospodarstw jest zainteresowanych preferencyjnym zakupem węgla, gmina podpisuje umowę z jedną ze wskazanych w rozporządzeniu spółek (Polska Grupa Górnicza (PGG), PGE Paliwa, Węglokoks, Węglokoks Kraj, Tauron Wydobycie i LW Bogdanka). Ustawa przewiduję, że umowy między gminami, a podmiotami wprowadzającymi węgiel do obrotu będą zawierane według przyporządkowania terytorialnego dla danej gminy.
Gmina kupuje węgiel po cenie nie wyższej niż 1,5 tys. zł brutto za tonę tego paliwa, z terminem płatności 60 dni od dnia jego wydania. Tak kupiony węgiel gmina może wtedy sprzedać uprawnionym do dodatku węglowego gospodarstwom domowym po cenie maksymalnej 2 tys. zł brutto za tonę. Samorząd odbiera węgiel od spółki na swój koszt.
Dana spółka skontaktuje się z gminą na podstawie zgłoszonego do wojewodów zapotrzebowania. Jeśli samorząd nie złożył takiego zapotrzebowania, powinien zgłosić się do jednej ze spółek wskazanych przez MAP. Wtedy gmina dostanie link do formularza zgłoszeniowego, w którym będą dane niezbędne do zawarcia umowy, a spółka skontaktuje się z gminą, żeby ustalić szczegóły zamówienia oraz harmonogram dostaw. Później gmina dostanie do akceptacji umowę ramową sprzedaży oraz zamówienie, a odbiór węgla kamiennego odbędzie się z najdogodniejszego punktu odbioru wskazanego przez spółkę. Wybór sposobu dystrybucji do gospodarstw domowych jest po stronie samorządu, który na swój koszt może angażować podwykonawców (np. gminne spółki czy prywatne składy węgla).
Zgodnie z nowymi przepisami minimalna ilość zamawianego węgla w ramach jednego transportu to 25 ton (jedna ciężarówka) w przypadku transportu drogowego i 1500 ton w przypadku transportu kolejowego (jeden skład).
Zgodnie z ustawą, gminy mogą dokonywać wspólnego zakupu paliwa stałego w ramach umowy zawartej między gminami, w której powinno znaleźć się m.in. to która z nich kupuję węgiel, gdzie będzie on składowany i dystrybuowany i określone zasady rozliczenia kosztów poniesionych przez samorządy.
Do zamówień udzielanych w związku ze sprzedażą węgla mieszkańcom nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych. W terminie siedmiu dni od dnia udzielenia zamówienia, gmina ma obowiązek zamieścić informację o tym fakcie w Biuletynie Zamówień Publicznych.
Węgiel od samorządu będą mogły kupić osoby uprawnione do dodatku węglowego, które zgłosiły lub zgłoszą w swojej gminie wniosek o preferencyjny zakup węgla. Jeśli sprzedaż będzie prowadzić gmina sąsiednia lub podmiot prywatny, paliwo będzie można kupić po przedstawieniu zaświadczenia wystawianego przez wójta, burmistrza lub prezydenta o tym, że otrzymało się dodatek węglowy. Zgodnie z przygotowanym przez resort aktywów państwowych rozporządzeniem ilość węgla dostępna dla jednego gospodarstwa domowego w ramach zakupu preferencyjnego wynosi 1500 kg do 31 grudnia br. oraz 1500 kg od 1 stycznia 2023 r.
Jeśli gmina nie zdecyduję się na uczestnictwo w dystrybucji węgla, zgodnie z nową ustawą sprzedaż będzie mogła prowadzić dla jej mieszkańców gmina „bezpośrednio sąsiadująca” lub „inny podmiot”. Sąsiedni samorząd musi jednak poinformować właściwego wójta, burmistrza, lub prezydenta, a ten musi taką informację zamieścić w gminnym BIP.
źródło: Serwis Samorządowy PAP
